Arteterapia

Muzykoterapia

Muzyka towarzyszy człowiekowi od tysięcy lat i zawsze zajmowała w jego życiu miejsce szczególne. Ma wyjątkową zdolność wzbudzania emocji, zaspokaja potrzebę ekspresji emocji i zabawy, pobudza potrzeby estetyczne i poznawcze.

      Dociera do głębi naszej duszy, do podświadomości, działa na procesy fizjologiczne - na funkcje wegetatywne i motoryczne. Od dawna doceniano właściwości terapeutyczne muzyki. Już pitagorejczycy twierdzili, że muzyka leczy duszę i namiętności, prowadzi do wyciszania napięć, zaprowadzając w umyśle człowieka umiar i harmonię.

   Muzykoterapia jest swoistą metodą terapeutyczną. Poprzez różne elementy i rodzaje, zróżnicowane formy odbierania i uprawiania, wywiera leczniczy wpływ zarówno na dzieci, i osoby dorosłe. W czasie prowadzenia zajęć z wykorzystaniem piosenek, muzyki i ruchu możemy zaobserwować u dzieci duże zaangażowanie i radość. Te, które zazwyczaj są bierne, na zajęciach rytmiczno-muzycznych w bardzo widoczny sposób uaktywniają się. Wyraża to ich mimika, pobudzenie ruchowe, czy wzmożone napięcie mięśniowe. Muzyka stwarza możliwość oddziaływania nie tylko na wybrane sfery rozwoju człowieka i obszary jego funkcjonowania, ale oddziałuje na człowieka jako jedność ciała, umysłu i duchowości. Jest ona jednym z niewerbalnych sposobów wyrażania siebie. Daje możliwość odbioru miłych i przyjemnych doznań. Pomaga w nawiązywaniu kontaktu ze światem, z innymi ludźmi. Przezwycięża smutek i monotonię, daje radość i siłę do pokonania słabości i lęku.

    Atrakcyjność i przystępność zajęć z wykorzystaniem muzyki i ruchu sprawia, że są one bardzo popularne i lubiane. Zajęcia takie doskonalą percepcję słuchową, budzą wrażliwość estetyczną, rozwijają sferę emocjonalną, intelektualną wdrażając do logicznego myślenia, kojarzenia pojęć, dokonywania analizy i syntezy. Śpiew i zabawy muzyczno - ruchowe powodują rozwój pamięci ogólnej. Poprzez śpiewanie dzieci  ćwiczą prawidłową wymowę, a gra na instrumentach perkusyjnych wpływa na rozwój sprawności manualnej. Muzykoterapia rozbudza wyobraźnię, poprawia nastrój, pomaga odreagować napięcie, wzbogaca świat uczuć i przeżyć, a także uwrażliwia na otaczający nas świat. W czasie zajęć realizowane są także inne cele, takie jak: poznawanie swojego ciała, poszczególnych jego części, mobilizowanie do wykonywania ruchów o charakterze celowym, uczenie się współdziałania w grupie, zwracania uwagi na   rówieśników i na ich rolę w zabawie.

Plastykoterpia

Plastykoterapia  to atrakcyjna forma arteterapii, która pozwala uzewnętrzniać doznania i przeżycia, a przez to, że umożliwia odreagowanie wewnętrznych napięć, niepowodzeń, frustracji i agresji jest swoistą formą relaksacji.

    Terapia poprzez twórczość plastyczną ma duże znaczenie dla rozwoju emocjonalnego dziecka niepełnosprawnego intelektualnie. Dostarcza silnych pozytywnych wrażeń zmysłowych i doznań emocjonalnych, daje dzieciom radość tworzenia, dotykania, manipulowania, oglądania, oraz co za tym idzie, doświadczania świata zewnętrznego za pomocą różnych zmysłów. Dodatkowo, dziecko poprzez wykonywanie rozmaitych czynności doskonali swoje umiejętności manualne oraz ruchowe. Terapia ta przyczynia się do otwarcia dziecka na kontakty z innymi i podniesienia poziomu jego samoakceptacji. Stwarza możliwość do własnej wypowiedzi za pomocą różnych technik plastycznych. Uaktywnia dzieci nieśmiałe, wycisza nadpobudliwe.

   Plastykoterapia poprawia koncentrację uwagi oraz koordynację wzrokowo- ruchową. Zajęcia takie kształtują poczucie piękna i wrażliwości, dają szanse dzieciom na  uzewnętrznianie swoich emocji i przeżyć,  pozwalają w  niewerbalny sposób wypowiedzieć to co jest trudne do opisania słowami.
 

Przygotowała: Martyna Płonowska -Troszka