Zajęcia funkcjonowania w środowisku w terapeutycznej sali multimedialnej

            Komputer stanowi szczególne narzędzie wspierające proces edukacyjny. Jego multimedialny charakter daje możliwość oddziaływania wielozmysłowego, pozwala usprawniać koordynację wzrokowo — ruchową, usprawnia manualnie, uruchamia emocje, dzięki którym osiągane są pozytywne efekty kształcenia.
            Multimedialne programy edukacyjne stwarzają nowe warunki rozwoju w procesie rewalidacji naszych uczniów, gdyż :
1. są dla ucznia atrakcyjne i zrozumiałe
2. łączą zabawę z materiałem dydaktycznym
3. stanowią element działań uspokajających i aktywizujących do nauki
4. wynagradzają za trafnie rozwiązane zadanie ( np. dźwięk, melodia)
5. wprowadzają różnorodne działania uwzględniając stopień trudności zadań
6. pozwalają na syntezę wizualną, słuchową i dotykową
7. umożliwiają w każdej chwili zakończenie pracy czy powtórne rozwiązanie zadania
         Atrakcyjność grafiki i dźwięku, zawartość ciekawych zadań z elementami zabawy, czy też stosowanie różnych form nagradzania za dobrze wykonaną pracę wpływa na aktywność uczniów. Praca uczniów z komputerem oznacza nie tylko korzystanie z gotowych programów. Dzieci mogą tworzyć własne prace i dokumenty, które następnie są drukowane i powielane, i mogą być wykorzystane w życiu codziennym. Równie przydatne jest korzystanie z programów malarskich (graficznych) gdzie komputer zastępuje kartkę papieru, kredki i farby, a projektowanie rysunku stwarza silną motywację do pracy.

 Na podstawie obserwacji stwierdzam, że dzięki pracy z komputerem uczniowie zwiększają motywację do podejmowania zadań, a zajęcia stały się dla nich bardziej atrakcyjne.

         Zwracam uwagę na to, by nie stosować zbyt często i zbyt długo tego samego programu. Urozmaicam zajęcia, przeplatając je różnymi prezentacjami multimedialnymi, aby nie doprowadzać u uczniów do znudzenia wykonywanymi zadaniami. Choć komputer traktuję jako jeden z wielu środków dydaktycznych wykorzystywanych w pracy to z pewnością dla dzieci jest nie lada atrakcją.

         Słusznie zauważył Jan Łaszczyk, że: „stworzenie dzieciom specjalnej troski możliwości pracy z komputerem przybliża je do świata ludzi „normalnych”, wzmacnia samoocenę i podnosi wiarę we własne możliwości”. („Rola komputera w rewalidacji dzieci specjalnej troski” [w:] „Szkoła Specjalna” 2001 nr 1